Back ديوفيزية Arabic ديوفيزيه ARZ Diofizitizm Azerbaijani দ্বিপ্রকৃতিবাদ Bengali/Bangla Diofisisme Catalan Dyofyzitismus Czech Dyophysitism English Dufizikismo Esperanto Diofisismo Spanish دوسرشتباوری Persian
| Deel van ’n reeks oor |
| Oosterse Ortodoksie |
|---|
 |
| Geskiedenis |
|
Oosters-Ortodokse Kerk Nicea I • Konstantinopel I • Efese • Chalcedon • Konstantinopel II • Konstantinopel III • Nicea II |
| Oosters-Ortodokse kerke |
|
Ekumeniese Patriargaat van Konstantinopel Grieks-Ortodokse Kerk van Alexandrië Grieks-Ortodokse Kerk van Antiogië Grieks-Ortodokse Patriargaat van Jerusalem Russies-Ortodokse Kerk Georgies-Ortodokse en Apostoliese Kerk Serwies-Ortodokse Kerk Roemeens-Ortodokse Kerk Bulgaars-Ortodokse Kerk Kerk van Siprus Kerk van Griekeland Pools-Ortodokse Kerk Ortodokse Kerk van Albanië Ortodokse Kerk van Tsjeggië en Slowakye (Ortodokse Kerk in Amerika) |
| Geloof |
| Askese • Diofisitisme • Eerste onder gelykes • Heilige liturgie • Ikonografie • Jesusgebed • Kruisteken • Miafisitisme • Monofisitisme • Monoteletisme • Nestorianisme • Raskolniki • Teose • Teotokos |
Diofisitisme of duofisitisme (van die Griekse dio, "twee", en phýsis, "natuur") is ’n Christologiese term wat gebruik word om die goddelike en die menslike natuur van Christus in een persoon te beskryf. Dit beteken letterlik "twee nature".
Diofisitisme beskryf die posisie van die Konsilie van Chalcedon in 451 n.C. Dit is veral vir die Chalcedoniërs gebruik deur diegene wat die konsilie verwerp het en staan teenoor monofisitisme (die geloof dat Christus een enkele, goddelike natuur het) en miafisitisme (dat Christus een natuur het wat beide goddelik en menslik is). Die Oriëntaal-Ortodokse kerke beskou hulself as miafisiete.
Diofisitisme is ook gebruik om die dwaalleer van Nestorius, die patriarg van Konstantinopel, te beskryf dat Christus twee nature het wat geskei is: die menslike Jesus en die goddelike Logos. Die gebruik van die term om voorstaanders van die Konsilie van Chalcedon te beskryf (wat later die Oosters-Ortodokse en die Rooms-Katolieke Kerk sou word) het daaraan gegrens om hulle Nestoriaans te noem, wat nie juis is nie omdat hulle klem lê op die algehele eenheid van die twee nature. Baie historiese teoloë glo die verskil lê hoofsaaklik tussen twee terme as twee werklike gelowe.